Rafa Raigón, Ikigai

Kurator: Filip Ćwik

Ikigai to japońska koncepcja filozoficzna, która oznacza „powody do istnienia”. Każdy, zgodnie z tą ideą, ma swoje ikigai. Przyglądając się bliżej zasadom, na których opiera się japońska filozofia, łatwo zauważyć, że nie jest to żadna wiedza tajemna. To uniwersalne wartości, które z łatwością można przenieść na grunt europejski i zastosować do siebie. Pasja, miłość, spełnienie, cel, misja, powołanie.

Znalezienie powodów do życia często wymaga długich poszukiwań, zdarza się też, że powody nie przychodzą znikąd, są przemyślane, ale też możemy trafić na nie przypadkowo. Już samo poszukiwanie może jednak zawierać w sobie znamiona spełnienia i szczęścia, ikigai uwalnia bowiem od marazmu, od zastoju umysłowego i fizycznego, pobudza do życia, daje satysfakcję. Jest niczym tlen dla komórek, jest jak nowa miłość. Nadaje sens istnieniu.

Rafa Raigón urodził się w Kordobie, w regionie Andaluzja, w Hiszpanii. Wychowywał się ze swoim rodzeństwem pod czułym okiem rodziców. Wiódł zwyczajne życie. Studiował, realizował się w sporcie, podróżował, uwalniał emocje w eksperymentalnym teatrze, zakochał się i ożenił. W przestrzeni znanej sobie od urodzenia, w otoczeniu znajomych twarzy, bezpieczeństwo i sens istnienia było Rafie zagwarantowane losowo, odgórnie, bez zbędnej filozofii i większego wysiłku, kierując się prawem młodzieńczego wieku.

Przeprowadzka do Berlina, styczność z inną kulturą i językiem zupełnie przemeblowały życie Rafy. Był zmuszony wyjść ze swojej bezpiecznej strefy i podjąć próbę odnalezienia się na nowo, w nieznanym mu dotąd świecie. Spotęgowanie nowych elementów w jego życiu, blokada językowa i narodziny trójki dzieci stały się motorem napędowym do zajrzenia w głąb siebie, odkrycia na nowo, do poszukania sposobu na wyrażenie i uwolnienie swoich emocji oraz potrzeb.

Fotografia okazała się najbardziej intuicyjnym sposobem rejestracji codzienności, dokumentowania życia. Stała się metodą komunikowania się Rafy ze światem zewnętrznym, jego znakiem rozpoznawczym i drogowskazem. Nowym językiem. Wcześniejsze teatralne doświadczenie Rafy instynktownie ukierunkowały jego działania w stronę performansu. W naturalny i niewymuszony sposób wprowadził w swoją opowieść trzy cele, trzy pasje, potrójny sens swojego istnienia. Własny, intymny zbiór ikigai.

Rafa Raigón w poszukiwaniu swojego ikigai nie musiał się wybierać w daleką podróż. Najważniejsze podróże odbywa codziennie we własnym domu.

Autor tekstu: Filip Ćwik

Rafa Raigón (ur. 1976, Kordoba, Hiszpania)

Studiował wychowanie fizyczne w hiszpańskiej Granadzie, potem uczęszczał do szkoły teatralnej w Kordobie. W 2009 roku przeprowadził się z rodziną do Berlina. Z powodu trudności grania po niemiecku postanowił za pomocą aparatu przedstawić to, czego nie mógł wyrazić z powodu bariery językowej. Od tamtej pory – kształcąc się samodzielnie – rozwija swoje prace i umiejętności, uczestnicząc w festiwalach takich jak PA-TA-TA w Granadzie (2012), Full Contact w ramach SCAN 2012 w Tarragonie czy EI AWARD w Bradze (2015). Jego prace prezentowano w Berlinie w 2014 i 2015 roku, w Chorwacji w 2016, w Lecce we wrześniu 2016 i w Granadzie w 2017.