Dorobek Antoinette de Jong i Roberta Knotha charakteryzuje się nowoczesnym i autonomicznym podejściem do tematu. Tworzą oni przede wszystkim pełnometrażowe filmy dokumentalne, w których próbują ukazać złożoność różnorodnych zagadnień społeczno-ekonomicznych i politycznych oraz ich wpływu na życie „zwykłych” ludzi. Knoth i de Jong w swoich pracach szukali sposobów połączenia dokumentalnego hiperrealizmu z abstrakcyjnymi elementami sztuki i literatury. Od dwudziestu lat de Jong i Knoth relacjonują liczne konflikty, tworząc rozbudowane historie i reportaże dla międzynarodowych mediów. Ich projekty były prezentowane na całym świecie, wydali też wiele albumów. Za swoje prace zostali nagrodzeni Deutscher Fotobuchpreis oraz World Press Photo.

Iris Sikking – niezależna kuratorka, z wykształcenia montażystka filmowa oraz historyczka fotografii. W swojej pracy kuratorskiej i twórczej skupia się przede wszystkim na fotografii i sztuce wideo, traktując je jako wzajemnie uzupełniające się media. Koncentruje się także na kinematograficznym podejściu oraz różnorodnych metodach konstruowania narracji. Od 10 lat inicjuje wystawy w Holandii i za granicą. W Nederlands Fotomuseum w Rotterdamie przygotowała: Baby: Picturing the Ideal Human, 1840–Now (2008–2009), projekt The Last Days of Shishmaref Dany Lixenberg (2008), wystawę Baghdad Calling Geerta van Kesterena (2008) oraz tematyczną wystawę zbiorową ANGRY: Young and Radical (2011). Była również producentką i kuratorką Mak: Śladami afgańskiej heroiny (2012–2016), czterokanałowej instalacji Roberta Knotha i Antoinette de Jong prezentowanej na całym świecie, kuratorką projektu Yanna Mingarda Depozyt (2015) dla Fotomuseum w Antwerpii oraz kuratorką zbiorowej wystawy Świeże spojrzenie. Nowe formy narracji wizualnej prezentowanej w Programie Głównym Miesiąca Fotografii w Krakowie 2016. Iris Sikking uczestniczyła w wielu przeglądach portfolio, była jurorką w konkursach, a niedawno została członkinią komitetów doradczych holenderskich fundacji Mondriaan Fund oraz Stroom Den Haag. Wykłada w Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost w Bredzie w Holandii.

Krzysztof Pijarski – artysta posługujący się medium fotografii, historyk sztuki, adiunkt w łódzkiej Szkole Filmowej. Stypendysta m.in. komisji Fulbrighta, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego dla wybitnych młodych naukowców i Narodowego Centrum Nauki. Interesują go wszelkie formy wizualnego myślenia i opowiadania. Współautor, wraz z Aurélienem Fromentem, wystawy Moiré w krakowskim Bunkrze Sztuki. Uczestnik PLAT(T)FORM 2012 w Fotomuseum Winterthur. Jego projekt Żywoty nieświętych ukazał się pod postacią książki fotograficznej w wydawnictwie Fotohof (2013) i został zaprezentowany w C/O Berlin (2015). Redaktor tomów Object Lessons: Zofia Rydet’s „Sociological Record” (2017) i Archiwum jako projekt (2011), autor książek Archeologia modernizmu. Michael Fried, fotografia i nowoczesne doświadczenie sztuki (2017) i (Po)Nowoczesne losy obrazów. Allan Sekula / Thomas Struth (2013). W 2010 roku nakładem Wydawnictw Uniwersytetu Warszawskiego ukazała się antologia tekstów Allana Sekuli w jego przekładzie. Redaktor „Widoku”.

Iris Sikking – niezależna kuratorka, z wykształcenia montażystka filmowa oraz historyczka fotografii. W swojej pracy kuratorskiej i twórczej skupia się przede wszystkim na fotografii i sztuce wideo, traktując je jako wzajemnie uzupełniające się media. Koncentruje się także na kinematograficznym podejściu oraz różnorodnych metodach konstruowania narracji. Od 10 lat inicjuje wystawy w Holandii i za granicą. W Nederlands Fotomuseum w Rotterdamie przygotowała: Baby: Picturing the Ideal Human, 1840–Now (2008–2009), projekt The Last Days of Shishmaref Dany Lixenberg (2008), wystawę Baghdad Calling Geerta van Kesterena (2008) oraz tematyczną wystawę zbiorową ANGRY: Young and Radical (2011). Była również producentką i kuratorką Mak: Śladami afgańskiej heroiny (2012–2016), czterokanałowej instalacji Roberta Knotha i Antoinette de Jong prezentowanej na całym świecie, kuratorką projektu Yanna Mingarda Depozyt (2015) dla Fotomuseum w Antwerpii oraz kuratorką zbiorowej wystawy Świeże spojrzenie. Nowe formy narracji wizualnej prezentowanej w Programie Głównym Miesiąca Fotografii w Krakowie 2016. Iris Sikking uczestniczyła w wielu przeglądach portfolio, była jurorką w konkursach, a niedawno została członkinią komitetów doradczych holenderskich fundacji Mondriaan Fund oraz Stroom Den Haag. Wykłada w Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost w Bredzie w Holandii.

Dominik Skokowski – dyrektor ds. współpracy z partnerami w Instytucie Kościuszki. Zajmuje się badaniami oraz komentowaniem zagadnień cyberbezpieczeństwa i prywatności wynikających ze zderzenia dynamicznie rozwijających się technologii cyfrowych i współczesnych polityk publicznych. Był redaktorem licznych publikacji eksperckich Instytutu Kościuszki poświęconych cyberbezpieczeństwu i energetyce. Należy do zespołu organizacyjnego Europejskiego Forum Cyberbezpieczeństwa – CYBERSEC.

Alicja Peszkowska – specjalistka do spraw komunikacji i animatorka kultury Od siedmiu lat zajmuje się tematem społeczeństwem cyfrowym, wolną kulturą i problematyką otwartości w projektach społeczno-technologicznych. Organizowała pierwsze społeczne haktony w Polsce, dwie edycje Personal Democracy Forum CEE, pracowała też nad otwieraniem i wykorzystywaniem danych publicznych przez aktywistów, haktywistów i organizacje pozarządowe na Zachodnich Bałkanach, w Turcji, w Polsce i na Ukrainie. Występowała na TedX Warsaw, Open Knowledge Festival w Helsinkach i Berlinie, a także na zeszłorocznym Summicie Creative Commons w Toronto. Obecnie współpracuje z Outriders, innowacyjnym start-upem dziennikarskim, a także z duńską Narodową Galerią Sztuki. Mieszka w Kopenhadze.

Iris Sikking – niezależna kuratorka, z wykształcenia montażystka filmowa oraz historyczka fotografii. W swojej pracy kuratorskiej i twórczej skupia się przede wszystkim na fotografii i sztuce wideo, traktując je jako wzajemnie uzupełniające się media. Koncentruje się także na kinematograficznym podejściu oraz różnorodnych metodach konstruowania narracji. Od 10 lat inicjuje wystawy w Holandii i za granicą. W Nederlands Fotomuseum w Rotterdamie przygotowała: Baby: Picturing the Ideal Human, 1840–Now (2008–2009), projekt The Last Days of Shishmaref Dany Lixenberg (2008), wystawę Baghdad Calling Geerta van Kesterena (2008) oraz tematyczną wystawę zbiorową ANGRY: Young and Radical (2011). Była również producentką i kuratorką Mak: Śladami afgańskiej heroiny (2012–2016), czterokanałowej instalacji Roberta Knotha i Antoinette de Jong prezentowanej na całym świecie, kuratorką projektu Yanna Mingarda Depozyt (2015) dla Fotomuseum w Antwerpii oraz kuratorką zbiorowej wystawy Świeże spojrzenie. Nowe formy narracji wizualnej prezentowanej w Programie Głównym Miesiąca Fotografii w Krakowie 2016. Iris Sikking uczestniczyła w wielu przeglądach portfolio, była jurorką w konkursach, a niedawno została członkinią komitetów doradczych holenderskich fundacji Mondriaan Fund oraz Stroom Den Haag. Wykłada w Akademie voor Kunst en Vormgeving St. Joost w Bredzie w Holandii.

Inga Hajdarowicz – socjolożka i aktywistka. Ukończyła studia miejskie na University of Peace w Kostaryce oraz studia socjologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od dekady związana z działaniami na rzecz praw człowieka, w szczególności – praw kobiet w trakcie konfliktów zbrojnych (współtworzyła polską grupę Kobiet w Czerni). Współpracuje z wieloma organizacjami pozarządowymi i grupami nieformalnymi. W ostatnich latach aktywnie działa w ruchach miejskich. Poszukując skutecznych sposobów włączania obywateli/ek w procesy podejmowania decyzji o kierunkach rozwoju miast, angażuje się w tworzenie narzędzi demokracji partycypacyjnej, zwłaszcza budżetów obywatelskich. Zawodowe i społeczne pasje w wolnych chwilach łączy z filmem. Inspiracji do swojej pracy i pomysłów na rzecz zmiany szuka głównie w Ameryce Łacińskiej.

Łukasz Zaremba – badacz wizualności, tłumacz. Wykładowca w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się teoriami kultury wizualnej i metodologią badań wizualnych. Współtłumacz książki Jonathana Crary’ego Zawieszenia percepcji, tłumacz książek Czego chcą obrazy? W.J.T. Mitchella, Jak zobaczyć świat Nicholasa Mirzoeffa oraz Wyklęty lud ekranu Hito Steyerl. Współredaktor podręcznika akademickiego Antropologia kultury wizualnej i współautor tomów Kultura wizualna w Polsce, Fragmenty i spojrzenia. Zrealizował grant NCN Preludium Współczesne oblicza ikonoklazmu. Autor książki Obrazy wychodzą na ulice.